ایمان به غیب
بسم اللَه الرحمن الرحیم
و اذا قیل لهم آمنو کما آمن الناس قالوا أنومن کما آمن السفهاء ،الا انهم هم السفهاء ولکن لا یعلمون با عرض شرمندگی در خصوص آیه شماره 13 سوره بقره مفهوم و منظور از ایمان مردم چیست؟ که افرادی که در آیات قبل احوالات آنان آمده است ، به آن دعوت می شوند.
و اذا قیل لهم آمنو کما آمن الناس قالوا أنومن کما آمن السفهاء ،الا انهم هم السفهاء ولکن لا یعلمون با عرض شرمندگی در خصوص آیه شماره 13 سوره بقره مفهوم و منظور از ایمان مردم چیست؟ که افرادی که در آیات قبل احوالات آنان آمده است ، به آن دعوت می شوند.
/*
هو العالم
منظور ايمان به غيب است كه در ايمان به
رسول خدا و روز قيامت و انجام تكاليف و احكام منطوي است. طبيعي است كه ايمان به غيب
انسان را مكلّف و موظّف به پيروي از لوازم و دستورات مي نمايد و اين مسئله براي
نفوسي كه نمي خواهند خود را تحت تربيت و تزكيه اولياي الهي قرار دهند ناگوار و
بسيار مشكل است، اين افراد مايل به اطاعت و پيروي از تكاليف نمي باشند و دنياي خود
را با شهوات و لذّتهاي زود گذر و كامرانيهاي نفساني و ازدياد اموال و وصول به
رياستها سپري مي كنند بنابراين طبيعي است كه در مقابل دستورات الهي مي ايستند
و افرادي را كه به دنبال حقيقت و اطاعت از اوامر و نواحي الهي مي روند سفيه و كم خرد
معرفي مي كنند اينان افرادي هستند كه خرد را فقط براي خوشگذراندن دنيا مي دانند و
افرادي که خردشان را براي آخرت بكار مي بندند نادان مي دانند. خداوند مي فرمايد: با
توجّه به حقيقتي و حياتي و ابدي بودن آخرت و مراتب تكامل و فعليّت انسان و وصول به
مراحل علوي، حال بايد ديد كدام يك از اين دو گروه نادان و سفيه هستند؟ آيا آنها كه
براي گذشت شصت هفتاد سال سرمايه ي خود را تباه مي كنند يا آنان كه براي رسيدن به
رستگاري و سعادت ابدي و هميشگي برنامه ي زندگي و گذران عمر خود را تنظيم مي نمايند؟
هو العالم
منظور ايمان به غيب است كه در ايمان به
رسول خدا و روز قيامت و انجام تكاليف و احكام منطوي است. طبيعي است كه ايمان به غيب
انسان را مكلّف و موظّف به پيروي از لوازم و دستورات مي نمايد و اين مسئله براي
نفوسي كه نمي خواهند خود را تحت تربيت و تزكيه اولياي الهي قرار دهند ناگوار و
بسيار مشكل است، اين افراد مايل به اطاعت و پيروي از تكاليف نمي باشند و دنياي خود
را با شهوات و لذّتهاي زود گذر و كامرانيهاي نفساني و ازدياد اموال و وصول به
رياستها سپري مي كنند بنابراين طبيعي است كه در مقابل دستورات الهي مي ايستند
و افرادي را كه به دنبال حقيقت و اطاعت از اوامر و نواحي الهي مي روند سفيه و كم خرد
معرفي مي كنند اينان افرادي هستند كه خرد را فقط براي خوشگذراندن دنيا مي دانند و
افرادي که خردشان را براي آخرت بكار مي بندند نادان مي دانند. خداوند مي فرمايد: با
توجّه به حقيقتي و حياتي و ابدي بودن آخرت و مراتب تكامل و فعليّت انسان و وصول به
مراحل علوي، حال بايد ديد كدام يك از اين دو گروه نادان و سفيه هستند؟ آيا آنها كه
براي گذشت شصت هفتاد سال سرمايه ي خود را تباه مي كنند يا آنان كه براي رسيدن به
رستگاري و سعادت ابدي و هميشگي برنامه ي زندگي و گذران عمر خود را تنظيم مي نمايند؟