گروه پرسشقرآن وتفسیر
کدرهگیری 47
تاریخ ثبت 1439/02/15
آیت‌اللَه سید محمدمحسن حسینی طهرانی

بیان امانتی که خداوند آن را در انسان به ودیعه نهاده است.


سلام علیکم ورحمة اللَه وبرکاته
سؤالی است که مدتهافکرمنوبه خودش مشغول کرده مطالعه و پرسش کردم ولی جوابی حاصل نشده ...اون امانتی که خداوند به آسمانها و زمین عرضه کرد و آنها از قبول آن امتناع ورزیدند و به حضرت آدم عرضه شد و آن حضرت پذیرفت...آن امانت چیست ؟
انشااللَه درپناه خداوند از شرهمه ی خناسان و تنگ نظران دنیامحفوظ بمانید و روز به روز بحق صدیقه ی طاهره علیها السلام بر درجات و قرب شمانزد خداوند اضافه گردد .التماس دعا
هوالعلیم
خدای متعال در قرآن کریم به این قضیه اشاره می فرماید:
(و إذ قال ربک للملئکة إنی جاعل فی الارض خلیفة) . از این آیه استفاده می شود قبل از خلقت انسان هیچ یک از مخلوقات الهی مفتخر به خلعت خلیفة اللَهی نبودند،حتی ملائکه مقرّب مانند جبرائیل امین.
و این مقام چنانچه از سایر آیات استفاده می شود جامعیت جمیع اسماء و صفات کلیه الهیه است به نحو تکوین و ایداع آنها در نفس بشر.
چنانچه می فرماید : (و علّم آدم الاسماء کلها) و بقیه مخلوقات به مرتبه أتّم و أکمل از جامعیت انسان نمی باشد. و توضیح این مطلب در کتاب افق وحی از این بنده آمده است.
بنابراین امانتی که در قرآن از او یاد شده است ، جامعیت انسان نسبت به کلمات کلیه الهیه است که می تواند آنها را به فعلیت و ظهور برساند و این استعداد در سایر مخلوقات حتی ملائکه مقرّب منتفی است.
و بر این اساس است خبر منقول از نبی أکرم که می فرمود:(لی مع اللَه حالات لا یسعها ملک مقرّب) ولا نبی مرسل.
و این مرتبه از معرفت واجدیت مقام اللَه أکبر است که فوق تصوّر و اتصاف است و امت پیامبر ما می توانند به این مرتبه دست یابند.