گروه پرسشاخلاق وعرفان
کدرهگیری 733
تاریخ ثبت 1439/02/15
آیت‌اللَه سید محمدمحسن حسینی طهرانی

حضور قلب در نماز


با سلام
از جناب بهجت منقول است که گفته اند در نماز باید از غفلت اختیاری خودداری کرد و غفلت های غیر اختیاری ایرادی ندارد. همچنین اینکه از آن هنگام که ملتفت و متوجه خدا شدی سعی کن اختیارا حال توجه از تو دور نشود. آیا این گونه حضور در قلب مورد پذیرش و قبول مکتب عرفان است و یا سطح نازلی از توجه را نشان می دهد؟ اگر ممکن است برخی سطوح از حضور قلب صحیح و منطبق با شیوه عرفای باللَه را ذکر نمایید
هوالعلیم.
در شرح دعای ابوحمزه ثمالی از این حقیر این مطلب آمده است.