دعای سمات
همراه ترجمه فارسی
بِسْمِ اللَـهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاِسْمِكَ العَظِيمِ الأَعْظَمِ الأَعَزِّ الأَجَلِّ الأَكْرَمِ
خداوندا، از تو مسألت دارم به‌حق اسم عظیمت که عظیم‌ترین و ارجمندترین و والاترین و گرامی‌ترین [أسماء و تجلّیات] توست
الَّذِي إِذا دُعِيتَ بِهِ عَلَى مَغالِقِ أَبْوابِ السَّمَاء لِلْفَتْحِ بِالرَّحْمَةِ انْفَتَحَتْ
(آن نام) که چون بر درهای بستۀ آسمان با آن نام خوانده شوی که گشوده شوند، با رحمت باز می‌شوند
وَإِذا دُعِيتَ بِهِ عَلَى مَضَائِقِ أَبْوابِ الأَرْضِ لِلْفَرَجِ انْفَرَجَتْ
و چون با آن نام بر تنگناها (و درب‌های بستۀ) زمین خوانده شوی که فَرَج حاصل گردد، گشایش می‌یابند
وَإِذا دُعِيتَ بِهِ عَلَى العُسْرِ لِلْيُسْرِ تيَسَّرَتْ
و چون برای آسان‌شدن سختی‌ها، با آن نام تو را بخوانند، سختی‌ها آسان می‌شوند
وَإِذا دُعِيْتَ بِهِ عَلَى الأَمْواتِ لِلْنُّشُورِ انْتَشَرَتْ
و چون بر مردگان با آن نام خوانده شوی که زنده شوند، مردگان زنده گردند
وَإِذا دُعِيْتَ بِهِ عَلَى كَشْفِ البَأْساءِ وَالضَّرَّاءِ انْكَشَفَتْ
و چون برای رفع بلاها و مصیبت‌ها بدان خوانده شوی، مرتفع می‌گردند
وَبِجَلالِ وَجْهِكَ الكَرِيمِ أَكْرَمِ الوُجُوهِ وَأَعَزِّ الوُجُوهِ
و [تو را می‌خوانم] به‌حق سیما و جلوۀ گرامی‌ات (و روی نکویت) که ارجمندترین جلوه‌هاست
الَّذِي عَنَتْ لَهُ الوُجُوهُ
آن سیما (و جلوه‌ای) که رخسارها در‌برابرش ذلیل و خاضع گشته‌اند
وَخَضَعَتْ لَهُ الرِّقابُ
و گردن‌ها در‌برابرش فرود آمده
وَخَشَعَتْ لَهُ الأَصْواتُ
و صداها در پیش رویش خاشع (و خاموش) گشته
وَوَجِلَتْ لَهُ القُلُوبُ مِنْ مَخافَتِكَ
و دل‌ها در مقابلش از ترس تو هراسان شده است
وَبِقُوَّتِكَ الَّتِي بِهَا تُمْسِكُ السَّمَاء أَنْ تَقَعَ عَلَى الأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِكَ
و [از تو مسألت دارم] به‌حق نیرویت که با آن آسمان را نگه می‌داری تا بر زمین نیفتد مگر به اذن و اجازۀ خودت
وَتُمْسِكُ السَّماواتِ وَالأَرْضَ أَنْ تَزُولا
و [با آن نیرو] آسمان‌ها و زمین را از نابودی و فنا حفظ می‌نمایی
وَبِمَشِيَّتِكَ الَّتِي دَانَ لَها العالَمُونَ
و به‌حق خواست و اراده‌ات که جهانیان مقهور و تسلیم و مُنقاد آن گشته‌اند
وَبِكَلِمَتِكَ الَّتِي خَلَقْتَ بِها السَّماواتِ وَالأَرْضَ
و به‌حق آن کلمه (و تجلّیات) که بدان آسمان‌ها و زمین را آفریدی
وَبِحِكْمَتِكَ الَّتِي صَنَعْتَ بِها العَجائِبَ
و به‌حق حکمتت که بدان عجائب و شگفتی‌ها را برساختی
وَخَلَقْتَ بِها الظُّلْمَةَ وَجَعَلْتَها لَيْلاً
و با آن تاریکی‌ها را پدید آوردی و آن را شب قرار دادی
وَجَعَلْتَ اللَّيْلَ سَكَناً
و شب را مایۀ سکون و آرامش گردانیدی
وَخَلَقْتَ بِها النُّورَ وَجَعَلْتَهُ نَهاراً
و بدان نور را آفریدی و آن را روز قرار دادی
وَجَعَلْتَ النَّهارَ نُشُوراً مُبْصِراً
و روز را مایۀ تکاپو و حیات و بصیرت گردانیدی
وَخَلَقْتَ بِها الشَّمْسَ وَجَعَلْتَ الشَّمْسَ ضِياءً
و بدان خورشید را آفریدی و آن را مایۀ درخشندگی و تابش قرار دادی
وَخَلَقْتَ بِها القَمَرَ وَجَعَلْتَ القَمَرَ نُوراً
و بدان ماه را پدید آوردی و ماه را مایۀ نور و روشنی قرار دادی
وَخَلَقْتَ بِها الكَواكِبَ وَجَعَلْتَها نُجُوماً وَبُرُوجاً وَمَصابِيحَ وَزِينَةً وَرُجُوماً
و با آن حکمتت ستارگان را آفریدی و آن‌ها را اخترانی تابناک و برج‌ها (و نشانه‌هایی برای هدایت مردم) و چراغ و زینتی (برای آسمان) و وسیلۀ راندن (شیاطین) قرار دادی
وَجَعَلْتَ لَها مَشارِقَ وَمَغارِبَ
و برای آن ستارگان، مشرق‌ها و مغرب‌ها مقرّر داشتی
وَجَعَلْتَ لَها مَطالِعَ وَمَجارِيَ
و برای آن‌ها طلوع‌گاه‌ها و مسیر‌هایی قرار دادی
وَجَعَلْتَ لَها فَلَكاً وَمَسابِحَ
و برایشان فَلَک و مداری برای حرکتشان در آسمان قرار دادی
وَقَدَّرْتَها فِي السَّماء مَنازِلَ فَأَحْسَنْتَ تَقْدِيرَها
و برای [حرکت] آن‌ها منزلگاه‌هایی مقدّر فرمودی و آن منازل را نیک اندازه قرار دادی
وَصَوَّرْتَها فَأَحْسَنْتَ تَصْوِيرَها
و آن‌ها را صورت دادی و نیکو صورت بخشیدی
وَأَحْصَيْتَها بِأَسْمائِكَ إِحْصاءً
و همۀ آن‌ها را با أسماء خویش به‌تمامه برشمردی و در برگرفتی
وَدَبَّرْتَها بِحِكْمَتِكَ تَدْبِيراً
و با حکمت خویش به کمال، تدبیر و اداره نمودی
وَأَحْسَنْتَ تَدْبِيرَها
و به‌خوبی تدبیر نمودی
وَسَخَّرْتَها بِسُلْطانِ اللَّيْلِ وَسُلْطانِ النَّهارِ وَالسَّاعاتِ وَعَدَدِ السِّنِينَ وَالحِسابِ
و آن‌ها را با سیطرۀ [نظام] شب و روز و ساعات و تعداد سال‌ها و حساب به تسخیر در‌آوردی
وَجَعَلْتَ رُؤْيَتَها لِجَمِيعِ النّاسِ مَرْأىً وَاحِداً
و دیدن آن‌ها (و اطلاع بر اوقات) را برای همۀ مردم یکسان قرار دادی
وَأَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ بِمَجْدِكَ الَّذِي كَلَّمْتَ بِهِ عَبْدَكَ وَرَسُولَكَ مُوسَى بْنَ عِمْرانَ عَلَيْهِ السَّلامُ فِي المُقَدَّسِينَ
خداوندا، و از تو می‌خواهم به‌حق آن مَجد و بزرگی‌ات که به‌وسیلۀ آن با بنده‌ات موسیٰ بن عِمران در میان قُدسیان سخن گفتی
فَوْقَ إِحْساسِ الكَرُوبِيِّينَ
(در مقامی) فراتر از احساس (و ادراک) ملائکۀ مقرّب پروردگار
فَوْقَ غَمائِمِ النُّورِ
و بالاتر از ابرها (و حجاب‌های) نور
فَوْقَ تابُوتِ الشَّهادَةِ
و برفراز تابوت شهادت و گواهی
فِي عَمُودِ النَّارِ وَفِي طُورِ سَيْناء وَفِي جَبَلِ حُورِيثَ
و در میان ستونی از آتش و در طور سینا و در کوه حوریث
فِي الوادِي المُقَدَّسِ فِي البُقْعَةِ المُبارَكَةِ
واقع در وادی مقدس از سرزمین مبارک
مِنْ جانِبِ الطُّورِ الأَيْمَنِ مِنَ الشَّجَرَةِ وَفِي أَرْضِ مِصْرَ
از جانب راست کوه طور، و از دلِ آن درخت و در سرزمین مصر
بِتِسْعِ آياتٍ بَيِّناتٍ
به‌همراه نُه نشانه (و معجزۀ) آشکار (با او تکلّم نمودی)
وَيَوْمَ فَرَقْتَ لِبَنِي إِسْرائِيلَ البَحْرَ
و [به‌حق بزرگی‌ات] در آن روزی که دریا را برای بنی‌اسرائیل شکافتی
وَفِي المُنْبَجِسَاتِ الَّتِي صَنَعْتَ بِها العَجائِبَ فِي بَحْرِ سُوفٍ
و (به‌حق عظمتت) در آن چشمه‌های (دوازده‌گانۀ) جوشنده که با آن‌ها عجائب را در دریای سوف برساختی (و هویدا نمودی)
وَعَقَدْتَ ماءَ البَحْرِ فِي قَلْبِ الغَمْرِ كَالحِجارَةِ
و آب را در دل آن دریای عمیق همچون سنگ، سخت و محکم نمودی
وَجاوَزْتَ بِبَنِي إِسْرائِيلَ البَحْرَ
و بنی‌اسرائیل را از دریا عبور دادی
وَتَمَّتْ كَلِمَتُكَ الحُسْنى عَلَيْهِمْ بِما صَبَرُوا
و کلمۀ نیکو (و حُسنِ قضا)ی تو بر ایشان کامل گشت چون شکیبایی ورزیدند
وَأَوْرَثْتَهُمْ مَشارِقَ الأَرْضِ وَمَغارِبِها الَّتِي بارَكْتَ فِيها لِلْعالَمِينَ
و آنان را وارث شرق و غرب زمین نمودی، زمینی که در آن برای جهانیان برکت قرار دادی
وَأَغْرَقْتَ فِرْعَوْنَ وَجُنُودَهُ وَمَراكِبَهُ فِي اليَمِّ
و فرعون و سپاهیان و مرکب‌هایش را در دریا غرق نمودی
وَبِاسْمِكَ العَظِيمِ الأَعْظَمِ الأَعَزِّ الأَجَلِّ الأَكْرَمِ
و [از تو مسألت دارم] به‌حق آن اسم عظیم تو که بزرگ‌ترین و باعزّت و جلال‌ترین و گرامی‌ترین نام‌هاست
وَبِمَجْدِكَ الَّذِي تَجَلَّيْتَ بِهِ لِمُوسَى كَلِيمِكَ عَلَيْهِ السَّلامُ فِي طُورِ سَيْناءَ
و به‌حق آن مجد و بزرگی‌ات که با آن بر کَلیمَت، موسیٰ علیه‌السلام در طور سینا تجلّی نمودی
وَلإِبْراهِيمَ عَلَيْهِ السَّلامُ خَلِيلِكَ مِنْ قَبْلُ فِي مَسْجِدِ الخَيْفِ
و پیش از آن (نیز) بر خَلیلَت، ابراهیم علیه‌السلام در مسجد خَیف
وَلإِسْحاقَ صَفِيِّكَ عَلَيْهِ السَّلامُ فِي بِئْرِ سَبْع
و بر إسحاق علیه‌السلام، برگزیده‌ات، در چاه شِیَع
وَلِيَعْقُوبَ نَبِيِّكَ عَلَيْهِ السَّلامُ فِي بَيْتِ إِيْلٍ
و بر یعقوب علیه‌السلام، پیامبرت، در بیتِ إیل (خانۀ عبادت خدا) (تجلّی و جلوه نمودی)
وَأَوْفَيْتَ لإِبْراهِيمَ عَلَيْهِ السَّلامُ بِمِيثاقِكَ
و (به آن مجد و بزرگی‌ات که) برای ابراهیم علیه‌السلام به عهد و میثاق خویش وفا نمودی
وَلإِسْحاقَ بِحَلْفِكَ
و (نیز) برای اسحاق علیه‌السلام به سوگند خویش
وَلِيَعْقُوبَ بِشَهادَتِكَ
و برای یعقوب به گواهی‌ات
وَلِلْمُؤْمِنِينَ بِوَعْدِكَ
و برای مؤمنین به وعده‌ات
وَلِلْدَّاعِينَ بِأَسْمائِكَ فَأَجَبْتَ
و (نیز) برای آنان که تو را به نام‌هایت می‌خوانند (وفا نموده) پس دعایشان را اجابت فرمودی
وَبِمَجْدِكَ الَّذِي ظَهَرَ لِمُوسى بْنِ عِمْرانَ عَلَيْهِ السَّلامُ عَلَى قُبَّةِ الزَّمانِ
و به‌حق مجد و عظمتت که برای موسیٰ بن عِمران علیه‌السلام در قُبَّةُ الزَّمان (محلّ عبادتش) ظاهر گشت
وَبِآياتِكَ الَّتِي وَقَعَتْ عَلَى أَرْضِ مِصْرَ بِمَجْدِ العِزَّةِ وَالغَلَبَةِ
و به‌حق نشانه‌های تو که در سرزمین مصر با (جلوۀ) عظمت مقام عزّت و چیرگی [تو] واقع گشت
بِآياتٍ عَزِيزَةٍ وَبِسُلْطانِ القُوَّةِ
با آیاتی شریف و با استیلای نیرو
وَبِعِزَّةِ القُدْرَةِ
و با قدرتی باعزّت (و سرفرازی)
وَبِشَأْنِ الكَلِمَةِ التَّامَّةِ
و به‌حق شأن و منزلت کلمه (و تجلّی) تامّه‌ات
وَبِكَلِماتِكَ الَّتِي تَفَضَّلْتَ بِها عَلَى أَهْلِ السَّماواتِ وَالأَرْضِ وَأَهْلِ الدُّنْيا وَأَهْلِ الآخرةِ
و به‌حق آن کلمات (و تجلّیات) تو که بدانها بر اهل آسمان‌ها و زمین و اهل دنیا و اهل آخرت تفضّل نموده‌ای
وَبِرَحْمَتِكَ الَّتِي مَنَنْتَ بِها عَلَى جَمِيعِ خَلْقِكَ
و به رحمتت که بدان بر جمیع خلائق احسان نموده‌ای
وَباسْتِطاعَتِكَ الَّتِي أَقَمْتَ بِها عَلَى العالَمِينَ
و به‌حق توانگری‌ات که بدان بر جهانیان مسلّط گشته‌ای
وَبِنُورِكَ الَّذِي قَدْ خَرَّ مِنْ فَزَعِهِ طُورُ سَيْناءَ
و به آن نورت که کوه طور سینا از دهشت آن فرو ریخت
وَبِعِلْمِكَ وَجَلالِكَ وَكِبْرِيائِكَ وَعِزَّتِكَ وَجَبَرُوتِكَ الَّتِي لَمْ تَسْتَقِلَّها الأَرْضُ
و به علم و جلال و کبریائیّت و عزّت و جبروتت که زمین تابِ تحمّل آن را نیاورْد
وَانْخَفَضَتْ لَها السَّماواتُ
و آسمان‌ها در برابرش به‌زیر آمدند
وَانْزَجَرَ لَها العُمْقُ الأَكْبَرُ
و عمیق‌ترین اعماق [دریاها و زمین] در برابر آن متوقّف و ساکن شدند
وَرَكَدَتْ لَها البِحارُ وَالأَنْهارُ
و دریاها و رودها در برابرش از جنبش باز ایستادند
وَخَضَعَتْ لَها الجِبالُ
و کوه‌ها در برابرش متواضع و فروتن گشتند
وَسَكَنَتْ لَها الأَرْضُ بِمَناكِبِها
و زمین (همچون مَرکبی راهوار) با جوانبش در برابر آن آرام (و منقاد) گشت
وَاسْتَسْلَمَتْ لَها الخَلائِقُ كُلُّها
و جمیع خلایق در مقابلش تسلیم شدند
وَخَفَقَتْ لَها الرِّياحُ فِي جَرَيانِها
و بادها در وزش خویش در برابرش پریشان [خاضع و فروتن] گشت
وَخَمَدَتْ لَها النِّيرانُ فِي أَوْطانِها
و آتش‌ها در موطن خود برای آن فرونشست (و خاموش گشت)
وَبِسُلْطانِكَ الَّذِي عُرِفَتْ لَكَ بِهِ الغَلَبَةُ دَهْرَ الدُّهُورِ
و به‌حق پادشاهی (مطلق) تو که به‌وسیلۀ آن، غلبۀ تو در تمام زمان‌ها شناخته شد
وَحُمِدْتَ بِهِ فِي السَّماواتِ وَالأَرْضِين
و به‌وسیلۀ آن در آسمان‌ها و زمین‌ها مورد ستایش قرار گرفتی
وَبِكَلِمَتِكَ كَلِمَةِ الصِّدْقِ الَّتِي سَبَقَتْ لأَبِينا آدَمَ عَلَيْهِ السَّلامُ وَذُرِّيَّتِهِ بِالرَّحْمَةِ
و به‌حق کلمه (و تجلّی) تو، آن کلمۀ صدق که با رحمت برای پدرمان آدم علیه‌السلام و فرزندانش پیشتر واقع گشت
وَأَسْأَلُكَ بِكَلِمَتِكَ الَّتِي غَلَبَتْ كُلَّ شَيْءٍ
و از تو مسألت دارم به‌حق آن کلمه (و تجلّی) تو که بر همه چیز غالب گشت
وَبِنُورِ وَجْهِكَ الَّذِي تَجَلَّيْتَ بِهِ لِلْجَبَلِ فَجَعَلْتَهُ دَكّاً وَخَرَّ مُوسَى صَعِقاً
و به‌حق نور رُخسار تو، که با آن بر کوه تجلی کردی، پس آن را متلاشی نمودی و موسیٰ مدهوش (بر زمین) افتاد
وَبِمَجْدِكَ الَّذِي ظَهَرَ عَلَى طُورِ سَيْناءَ فَكَلَّمْتَ بِهِ عَبْدَكَ وَرَسُولَكَ مُوسَى بْنَ عِمْرانَ
و به مَجد و بزرگی‌ات که بر طور سینا ظاهر گشت پس به‌وسیلۀ آن با بنده و فرستاده‌ات موسیٰ بن عِمران سخن گفتی
(طور سینا محل نزول وحی بر حضرت موسیٰ علیه‌السلام بود)
وَبِطَلْعَتِكَ فِي سَاعِيْرَ
و به‌حق آشکار شدن تو در ساعیر
(کوهی که در آن بر حضرت عیسیٰ علیه السلام وحی نازل شد)
وَظُهُورِكَ فِي جَبَلِ فارانَ
و ظهور تو در کوه فاران
(که محل نزول وحی بر پیغمبر اکرم صلّی اللٰه علیه و آله و سلّم بود)
بِرَبَواتِ المُقَدَّسِيْنَ وَجُنُودِ المَلائِكَةِ الصَّافِّينَ
در بلندی‌هایی که محلّ پاکان و لشکریان فرشتگان صف‌کشیده بود
وَخُشُوعِ المَلائِكَةِ المُسَبِّحِينَ
و (محلّ) خشوع فرشتگان تسبیح‌گو بود
وَبِبَرَكاتِكَ الَّتِي بارَكْتَ فِيها عَلَى إِبْراهِيمَ خَلِيلِكَ عَلَيْهِ السَّلامُ فِي أُمَّةِ مُحَمَّدٍ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ
و به‌حق برکاتی که بر خلیلِ خود ابراهیم علیه‌السلام در امّت محمّد صلّی اللٰه علیه و آله و سلّم فرو فرستادی
وَبارَكْتَ لإِسْحاقَ صَفِيِّكَ فِي أُمَّةِ عِيْسَى عَلَيْهِما السَّلامُ
و بر برگزیدۀ خود إسحاق در امّت عیسیٰ علیهما السلام نازل نمودی
وَبارَكْتَ لِيَعْقُوبَ إِسْرائِيلِكَ فِي أُمَّةِ مُوسَى عَلَيْهِما السَّلامُ
و بر اسرائیلِ خود، یعقوب در امّت موسیٰ علیهما السلام فرو فرستادی
(اسرائیل از نام‌های حضرت یعقوب به‌معنی بندۀ خدا)
وَبارَكْتَ لِحَبِيبِكَ مُحَمَّدٍ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ فِي عِتْرَتِهِ وَذُرِّيَّتِهِ وَأُمَّتِهِ
و بر حبیبِ خود، محمّد صلّی اللٰه علیه و آله در خاندان و فرزندان و امّتش نازل نمودی
اللَّهُمَّ وَكَما غِبْنا عَنْ ذلِكَ وَلَمْ نَشْهَدْهُ
خداوندا، همانگونه که در این وقایع نبودیم و خود مشاهده ننمودیم
وَآمَنّا بِهِ وَلَمْ نَرَهُ صِدْقاً وَعَدْلاً
و با اینکه با چشم ندیدیم، از روی صدق و راستی ایمان آوردیم
أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
پس از تو خواستاریم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی
وَأَنْ تُبارِكَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
و بر محمّد و آل محمّد برکت دهی
وَتَرَحَّمَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
و بر محمّد و آل محمّد ترحّم نمایی
كَأَفْضَلِ مَا صَلَّيْتَ وَبارَكْتَ وَتَرَحَّمْتَ عَلَى إِبْراهِيمَ وَآلِ إِبْراهِيمَ
همچون بهترین درود و برکت و رحمتی که بر ابراهیم و آلِ ابراهیم فرو فرستادی
إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ فَعّالٌ لِما تُرِيدُ وَأَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
که تو ستوده و بلندمرتبه‌ای و هرچه را بخواهی انجام می‌دهی و تو بر هر چیزی توانایی
پس حاجت خود را ذکر می‌کنى و می‌گویى:
اللَّهُمَّ بِحَقِّ هذا الدُّعاءِ
خداوندا، به‌حق این دعا
وَبِحَقِّ هذِهِ الأَسْمَاءِ الَّتِي لا يَعْلَمُ تَفْسِيرَها وَلا يَعْلَمُ باطِنَها غَيْرُكَ
و به‌حق این نام‌ها که تفسیر آن‌ها و باطنش را غیر تو نمی‌داند
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
بر محمّد و آل محمّد درود فرست
وَافْعَلْ بِي ما أَنْتَ أَهْلُهُ وَلا تَفْعَلْ بِي ما أَنَاْ أَهْلُهُ
و با من چنان کن که سزاوار (کَرم) توست نه آن‌چنان که سزاوار من است
وَاغْفِرْ لِي مِنْ ذُنُوبِي ما تَقَدَّمَ مِنْها وَما تَأَخَّرَ
و از گناهانم هرآنچه را که گذشته است و آنچه خواهد آمد (همه را) بیامرز
وَوَسِّعْ عَلَيَّ مِنْ حَلالِ رِزْقِكَ
و بر من از روزی حلالت وسعت ببخش
وَاكْفِنِي مَؤُونَةَ إِنْسانِ سَوْءٍ وَجارِ سَوْءٍ وَقَرِينِ سَوْءٍ وَسُلْطانِ سَوْءٍ
و مرا از شرّ انسان بد و همسایۀ بد و همنشین بد و فرمانروای بد کفایت فرما
إِنَّكَ عَلَى ما تَشاءُ قَدِيرٌ
که تو بر هرآنچه بخواهی توانایی
وَبِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ
و به همه‌چیز دانایی
آمِينَ رَبَّ العالَمِينَ
آمین، ای پروردگار جهانیان