ادعیۀ ماه رجب: دعای امام زمان علیه السلام (اللهم انی اسئلک بمولودین فی رجب)

2444
مشاهده متن

پدیدآورگروه علمی

گروه قرآن وحدیث ودعاء

تاریخ 1442/06/14


توضیحات

دعای امام زمان علیه السلام (اللهم انی اسئلک بمولودین فی رجب)
/2
پی دی اف پی دی اف موبایل ورد

ادعیۀ ماه رجب: دعای امام زمان علیه السلام (اللهم انی اسئلک بمولودین فی رجب)

1
  • دعای امام زمان عليه السلام

  • (توقيعِ حسين‌بن‌روح)

ادعیۀ ماه رجب: دعای امام زمان علیه السلام (اللهم انی اسئلک بمولودین فی رجب)

2
  • بِسمِ اللَهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيم

  • اللٰهُمَّ إنّي أسألُك بِالمَولودَينِ في رَجَبٍ محمّدِ بنِ عَلي الثّاني و ابنِهِ عَلي بنِ مُحَمَّدٍ المُنتَجَب

  • بارإلٰها، از تو مسألت دارم به‌حقّ دو مولودِ ماه رجب: محمّد‌بن‌علیّ ثانی (امام جواد علیه‌السلام) و فرزند برگزیده‌اش علیّ‌بن‌محمّد (امام هادی علیه‌السلام)

  • و أتَقَرَّبُ بِهِما إلَيك خَيرَ القُرَب

  • و به‌وسیلۀ آنها به‌سوی تو تقرّب می‌جویم به بهترین تقرّب‌ها

  • يا مَن إلَيهِ المَعروفُ طُلِبَ و فيما لَدَيهِ رُغِب

  • ای آنکه هر احسانی را فقط از او خواهند، و [همگان] فقط به آنچه نزد اوست مشتاق‌اند

  • أسألُك سُؤالَ مُقتَرِفٍ مُذنِبٍ قَد أوبَقَتهُ ذُنوبُهُ و أوثَقَتهُ عُيوبُه

  • از تو درخواست می‌کنم مانند درخواستِ جرم‌پیشۀ معصیت‌کاری، که گناهانش او را به هلاکت کشانده، و عیب‌هایش او را در بند کشیده است

  • فَطالَ عَلَي الخَطايا دُؤوبُهُ و مِنَ الرَّزايا خُطوبُه

  • پس مدت‌های مدید بر خطاها خو گرفته، و کارش با رنج و مصیبت قرین است

  • يسألُك التَّوبَةَ و حُسنَ الأوبَةِ و النُّزوعَ عَنِ الحَوبَة

  • که از تو توبه، و بازگشتِ زیبا و بیرون آمدن از گناه را درخواست می‌کند

  • و مِنَ النّارِ فَكاك رَقَبَتِهِ و العَفوَ عَمّا في رِبقَتِه

  • و می‌خواهد که او را از آتش دوزخ برَهانی، و از آنچه بر ذمۀ اوست بگذری

  • فَأنتَ مَولاٰي أعظَمُ أمَلِهِ و ثِقَتِه

  • چرا که تو ـ ای مولای من ـ بزرگترین امید و تکیه‌گاه او هستی

  • اللٰهُمَّ و أسألُك بِمَسائِلِك الشَّريفَةِ و وَسائِلِك المُنيفَة

  • و خداوندا، از تو درخواست می‌کنم به‌حقّ مسائل شریف و اسبابِ والای تقرّب به‌سویت

  • أن تَتَغَمَّدَني في هٰذا الشَّهرِ بِرَحمَةٍ مِنك واسِعَة و نِعمَةٍ وازِعَةٍ

  • که در این ماه مرا با رحمتی گسترده و نعمتی فراگیر از سوی خودت در بر بگیری

  • وَ نَفسٍ بِما رَزَقتَها قانِعَة إلَيٰ نُزولِ الحافِرَةِ و مَحَلِّ الآخِرَةِ و ما هي إلَيهِ صائِرَة.

  • و جانی [به من عنایت کنی] که به رزق تو قانع باشد، تا آن‌گاه که در گور و جایگاه آخرت و آنچه به‌سوی آن رهسپار است ساکن شود.