زیارت رجبیه (الحمد لله الذی اشهدنا مشهد اولیائه)

زيارت رجبيه

جناب ابوالقاسم حسين‌بن‌روح كه نايب خاصّ حضرت صاحب‌الامر عليه السلام است روايت كرده كه آن‌ حضرت فرمود: در ماه رجب در هر زيارتگاهي از زيارتگاه‌هاي شريف كه باشي به اين زيارت صاحبِ ‌مزار را زيارت كن:

بِسمِ اللَهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيم

الحَمدُ لِلّٰهِ الَّذي أشهَدَنا مَشهَدَ أوليائِهِ في رَجَب

ستایش خدای را که توفیق حضور در زیارتگاه اولیائش را در ماه رجب به ما داد

و أوجَبَ عَلَينا مِن حَقِّهِم ما قَد وَجَب

و حقوقِ واجب آنان را بر ما لازم نمود

و صَلَّي اللٰهُ عَلَيٰ مُحَمَّدٍ المُنتَجَبِ و عَلَيٰ أوصيائِهِ الحُجُب

و درود خدا بر محمّدِ برگزیده، و اوصیای او که حاجبان و پاسبانان درگاه اویند

اللٰهُمَّ فَكما أشهَدتَنا مَشهَدَهُم فَأنجِز لَنا مَوعِدَهُم و أورِدنا مَورِدَهُم

پروردگارا، هم‌چنان‌ که ما را به حضور در زیارتگاهشان نائل ساختی، به وعدۀ آنان در حقّ ما وفا کن، و ما را به منزلگاهشان وراد ساز

غَيرَ مُحَلَّئينَ عَن وِردٍ في دارِ المُقامَةِ و الخُلد

بدون آنکه از هیچ آبشخواری در اقامتگاه و سرای ابدی رانده شویم

و السَّلامُ عَلَيكم إنّي قَد قَصَدتُكم و اعتَمَدتُكم بِمَسألَتي و حاجَتي

و سلام خدا بر شما باد، همانا من به‌سوی شما روی آوردم و با خواسته و حاجتم آهنگِ شما نمودم

و هي فَكاك رَقَبَتي مِنَ النّارِ و المَقَرُّ مَعَكم في دارِ القَرارِ مَعَ شيعَتِكمُ الأبرار

حاجتم رهایی از آتش دوزخ، و مأویٰ گرفتن در کنار شما در منزلگاه آرامش و اطمینان، به‌همراهِ پیروان نیکوی شماست

وَ السَّلامُ عَلَيكم بِما صَبَرتُم فَنِعمَ عُقبَي الدّار

و سلام خدا بر شما به‌خاطر صبری که نمودید؛ پس چه نیکوعاقبتی است عاقبتِ این منزلگاه

أنا سائِلُكم و آمِلُكم فيما إلَيكمُ التَّفويضُ و عَلَيكمُ التَّعويض

من از شما می‌خواهم و به شما امیدوارم، در آنچه به شما واگذار شده، و جابه‌جایی‌اش برعهدۀ شماست

فَبِكم يجبَرُ المَهيضُ و يشفَي المَريضُ 

چرا که فقط به‌وسیلۀ شما استخوان‌شکسته التیام می‌پذیرد، و مریض شفا می‌یابد

وَ ما تَزدادُ الأرحامُ وَما تَغيض

و به‌واسطۀ شما رَحِم‌ها نطفه مى‌پذيرد و رشد مى‌دهد، و يا آن‌ را از فاسد می‌گرداند

إنّي بِسِرِّكم مُؤمِنٌ و لِقَولِكم مُسَلِّمٌ و عَلَي اللٰهِ بِكم مُقسِم

من به حقیقت شما ایمان دارم، و تسلیم گفتار شما هستم، و خدا را به حُرمَت شما سوگند می‌دهم

في رَجعي بِحَوائِجي وَ قَضائِها و إمضائِها و إنجاحِها و إبراحِها و بِشُؤوني لَدَيكم وَصَلاحِها

که با برآورده شدن و امضای حاجاتم و به انجام رسیدن و برطرف شدنِ آن‌ها و با اصلاح امور و احوالم نزد شما، بازگردم

وَ السَّلامُ عَلَيكم سَلامَ موَدِّعٍ و لَكم حَوائِجَهُ مودِع

و سلام بر شما، سلامِ وداع‌کننده‌ای که حاجاتش را به شما سپرده است

يسألُ اللٰهَ إلَيكمُ المَرجِعَ و سَعيهُ إلَيكم غَيرَ مُنقَطِع

و [وداع کننده‌ای که] از خدا می‌خواهد دوباره نزد شما بازگردد، و حرکتش برای وصال شما دائمی است

وَ أن يرجِعَني مِن حَضرَتِكم خَيرَ مَرجِعٍ إلَيٰ جَنابٍ مُمرِع

و اینکه خدا مرا از محضر شما به بهترین وجه بازگرداند، به کرانه‌ای پُرخیر و باطراوت

وَ خَفضِ عَيشٍ موَسَّعٍ وَ دَعَةٍ و مَهَلٍ إلَيٰ حينِ الأجَل

و به زندگیِ بی‌دغدغه و وسیع و با آسایش و آرامش، تا هنگام رسیدن اجل

وَ خَيرِ مَصيرٍ و مَحَلٍّ في النَّعيمِ الأزَلِ وَ العَيشِ المُقتَبَل

و به بهترین سرانجام و منزلگاه در نعمت ازلی و جاودانه، و زندگانی دوباره و نو

وَ دَوامِ الأُكلِ و شُربِ الرَّحيقِ و السَّلسَل

و خوردنی‌های پایان‌ناپذیر و شراب ناب و آب گوارا

وَ عَلٍّ و نَهَلٍ لا سَأمَ مِنهُ و لا مَلَل

که جرعه‌جرعه و پیاپِی نوشیدن و سیراب‌شدنی که هیچ ناگواری و ملال در آن نباشد

وَ رَحمَةُ اللٰهِ و بَرَكاتُهُ و تَحياتُهُ عَلَيكم حَتَّي العَودِ إلَيٰ حَضرَتِكم

و رحمت خدا و برکات و تحیات او بر شما باد، تا زمان بازگشت مجدّد به محضر شما

وَ الفَوزِ في كرَّتِكم و الحَشرِ في زُمرَتِكم

و نائل گشتن در رجعت شما، و محشور شدن در زمرۀ شما

وَ رَحمَةُ اللٰهِ و بَرَكاتُهُ عَلَيكم و صَلَواتُهُ و تَحياتُهُ و هوَ حَسبُنا و نِعمَ الوَكيل.

و رحمت خدا و برکات و درودها و تحیّاتش بر شما باد، و او ما را بس است و چه خوب عهده‌دار و وکیلی است!