دو بیت از امیرالمؤمنین در فراق فاطمه زهراء علیهما السلام

2146
مشاهده متن

پدیدآورعلامه آیت‌اللَه سید محمدحسین حسینی طهرانی

گروه ادبیات و اشعار

/2
پی دی اف پی دی اف موبایل ورد

دو بیت از امیرالمؤمنین در فراق فاطمه زهراء علیهما السلام

1
  • دو بیت از امیرالمؤمنین در فراق حضرت فاطمه زهرا علیهما السلام

دو بیت از امیرالمؤمنین در فراق فاطمه زهراء علیهما السلام

2
  • بسم اللَه الرحمن الرحیم

  •  در «مروج الذهب» آورده است که:

  • و لمّا قُبضت فاطمة جزَع علیها بَعْلُها على جَزَعاً شدیداً و اشتدّ بکاؤهُ و ظهر أنینُه و حَنینُه و قال فى ذلک‌

  • لِکلِّ اجْتِماعٍ مِن خَلِیلَینِ فُرْقَة***وَ کلُّ الَّذى دُونَ المَمَاتِ قَلِیلُ‌
  • وَ إنَّ افْتِقادى فاطِماً بَعْدَ أحمَدِ***دَلیلٌ عَلَى أن لَا یدُومُ خَلِیلُ1
  • «چون فاطمه سلام اللَه علیها رحلت کرد، براى او شوهرش على جزع شدیدى کرد، و گریه‌اش شدّت یافت؛ و آه و ناله‌اش ظهور کرد؛ و در این مصیبت این دو بیت را إنشاء فرمود: در عاقبت براى هر اجتماعى که بین دو محبوب صورت گیرد؛ فراق و جدائى است؛ و تمام مصیبتها در برابر مرگ، ناچیز و کم مقدار است. آرى از دست دادن من فاطمه را بعد از احمد؛ دلیل بر آنست که هیچ محبوب و یار مهربانى دوام ندارد و باقى نمى‌ماند.»2

    1. مُروج الذَّهب ، طبع مطبعة سعادت مصر، ١٣٦٧ هجرى قمرى، ج ٢، ص ٢٩٧ و ص ٢٩٨.٥
    2. امام شناسی، ج 10، ص 162.