امیر المومنین شفیع ابن ملجم نیز می شوند
اميرالمومنين (ع) به ابن ملجم فرمود من شفيع تو ميشوم معني اين را كه در شعر مولانا امده بفرماييد
با تشكر
با تشكر
هو العالم
شرح این ابیات در کتاب افق وحی از این حقیر آمده است به نحو اجمال :
دیدگاه اهل توحید که حق هم این است و جز این نیست کلیه افعال و کردار از جهتی انتساب به فعل انسان و اراده و مشیت او دارند و بر آن اساس به صورت صحیح و یا ناصواب از انسان صادر می شوند که در این صورت انسان قابلیت مدح و یا ذم را پیدا خواهد کرد و از جهتی دیگر که باز در مسئله توحید افعالی در کتاب افق وحی که انشاءاللَه به زودی منتشر خواهد شد به طور تفصیل آمده است ، این عمل و فعل به اراده و خواست خدای متعال برمیگردد که آن خواست ارتباطی به ما ندارد و مارا در آن مرتبه جای سؤال و پرسش نمی باشد،زیرا علم و معرفت ما به محدوده وجودی خود ما بر میگردد.
و خدای متعال هیچ حد و مرزی بر نمی دارد،واین مسئله در اختیار و مشیت ما تاثیری که موجب جبر وسلب اراده گردد نخواهد گذارد و براین اساس اهل توحید از دو دیدگاه به افعال و کردار نگاه می کنند ،دیدگاه اول انتساب فعل به خداوند،دیدگاه دوم انتساب فعل واقعا به خود انسان،مولانا در این ابیات به جنبه دیدگاه اولی اشاره دارد و امیرالمومنین در عین اینکه به امام حسن میفرماید اگر میخواهی اورا قصاص کنی فقط یک ضربت به او بزن و این قصاص به جهت صدور فعل از او به عنوان اختیار و اراده خود ابن ملجم است در عین حال متوجه اصل و حقیقت وقوع این فعل که ناشی از اراده حق شده است می باشد.
شرح این ابیات در کتاب افق وحی از این حقیر آمده است به نحو اجمال :
دیدگاه اهل توحید که حق هم این است و جز این نیست کلیه افعال و کردار از جهتی انتساب به فعل انسان و اراده و مشیت او دارند و بر آن اساس به صورت صحیح و یا ناصواب از انسان صادر می شوند که در این صورت انسان قابلیت مدح و یا ذم را پیدا خواهد کرد و از جهتی دیگر که باز در مسئله توحید افعالی در کتاب افق وحی که انشاءاللَه به زودی منتشر خواهد شد به طور تفصیل آمده است ، این عمل و فعل به اراده و خواست خدای متعال برمیگردد که آن خواست ارتباطی به ما ندارد و مارا در آن مرتبه جای سؤال و پرسش نمی باشد،زیرا علم و معرفت ما به محدوده وجودی خود ما بر میگردد.
و خدای متعال هیچ حد و مرزی بر نمی دارد،واین مسئله در اختیار و مشیت ما تاثیری که موجب جبر وسلب اراده گردد نخواهد گذارد و براین اساس اهل توحید از دو دیدگاه به افعال و کردار نگاه می کنند ،دیدگاه اول انتساب فعل به خداوند،دیدگاه دوم انتساب فعل واقعا به خود انسان،مولانا در این ابیات به جنبه دیدگاه اولی اشاره دارد و امیرالمومنین در عین اینکه به امام حسن میفرماید اگر میخواهی اورا قصاص کنی فقط یک ضربت به او بزن و این قصاص به جهت صدور فعل از او به عنوان اختیار و اراده خود ابن ملجم است در عین حال متوجه اصل و حقیقت وقوع این فعل که ناشی از اراده حق شده است می باشد.