مقام پیامبران

هوالعلیم
حضرت ابراهیم و لوط و سایر انبیاء و اولیای الهی ملائکه را تشخیص می دهند، مگر در مواردی خاص، مانند داستان حضرت داوود علیه السلام که آن پیامبر در عالم مثال اعظم مطلب برایش واضح و آشکار نشده باشد و ترسی که برای حضرت ابراهیم علیه السلام حاصل شد،نه از عدم شناخت آنها بوده است واقعاً، بلکه چون آنها را به صورت انسان مشاهده کرد احساس کرد که آنها مانند سایر افراد می باشند . باید به این نکته توجه کرد که علم ولیّ خدا نسبت به حوادث و جریانات در اختیار خود اوست اگر بخواهد اطلاع می یابد واگر نخواهد در باطن نفس و ضمیر او قرار می گیرد و هر وقت بخواهد آنرا به مرتبه ظهور نفسانی در می آورد. در داستان این دو بزرگوار کشف علم باطنی نسبت به فرشته بودن آنها ابتداءاً ،نبوده است بلکه پس از مدت زمانی صورت گرفته است واینکه آنها گفتند : ما رسول پروردگاریم ، همین کشف باطن پیامبران الهی است .