دراويش نعمت اللهى قائل به سجده در برابر قطبشان مي‌باشند آیا درست است؟

سجده ملائک بر آدم طبق دستور پروردگار بوده است نه از پیش خود و حضرت آدم یک فرد و شخصِ متعیّن خارجی بوده است نه یک سَمبُل. بنابراین سجده بر یک فرد متشخّص خارجی به امر پروردگار چه ربطی به جواز آن برای سایر افراد دارد؟ و اگر منظور جنبه سَمبُلی وجود آدم است که شامل نوع بشر بعنوان خلیفة الله می‌شود پس سجده بر قطب چرا؟ مضافاً مگر در آیات انحصار سجده بر ذات باری‌ تعالی شده است و این همه آیات که سجده را منحصراً در ذات حق می‌شمارد کجاست؟