معنا و مصادیق بدعت را شفاف توضیح دهید

بدعت یعنی حکم یا موضوعی را که از جانب شریعت به دست ما نرسیده است و با موازین شرع و ملاکات آن تطبیق نمی‌کند انسان آن‌ را در دین بگنجاند و نیز از آن به عنوان یک سنّت پسندیده در اجتماع یاد نماید.

بر اساس تعریف فوق، اموری که در شرع از آن نهی شده است مثل تشییع جنازه برای خانم‌ها و جلوی جنازه حرکت کردن صاحبان مصیبت که امروزه متداول شده است و برقراری مجالس هفت و سال و به خصوص اربعین برای متوفّی که فقط مختصّ حضرت سیدالشهداء علیه السلام می‌باشد و حتّی برای رسول خدا نیز سابقه نداشته است همه بدعت است. زیرا در شرع از برگزاری عزاداری بیش از سه روز نهی شده است و از تشییع زنان و حرکت جلو جنازه نهی شده است. و از این قبیل عید نوروز می‌باشد که امروزه به عنوان عید باستانی و اسلامی در جامعه ما مطرح است ولی طبق نصّ صریح از حضرت موسی بن جعفر علیهما السلام اسلام آن را نهی کرده است و این عمل مردم قطعا مخالف با سنّت رسول الله و و سیره ائمه معصومین علیهم السلام می‌باشد و باید آن‌ را ترک کنند.

و از این قبیل مصافحه پس از نماز جماعت است که بدعت است. آنچه در سنّت آمده است اینست که پس از نماز واجب باید اوّل سجده شکر به‌جای آورد و سپس تسبیحات حضرت زهراء سلام الله علیها گفته شود. شعار دادن، مصافحه کردن، تقبّل الله گفتن و هر چیز دیگری بدعت می‌باشد. باید طبق آن‌چه دستور است عمل کرد نه از سر خود انسان عملی را انجام دهد.

و همینطور اگر نهی نشده باشد ولی با ملاکات شرع تطبیق نکند مثل گل بردن بر مزار متوفّی و در مجالس ختم و قاب و قدح قرار دادن جهت تزیین. زیرا انسان را از فکر به عاقبت و آخرت و عبرت گرفتن باز می‌دارد.