چرا برخی از عرفا رساله عملیه نداشتند؟
2. آيا فرقى بين اين پرسش و پاسخى كه در سايت هست و در يکجا جمع شده و میتوان آن را به صورت مجموعهاى چاپ كرد و اين کُتب استفتائاتی كه در بازار موجود است مىباشد؟
آيا براى قبول مسند افتاء جهت عموم مردم، احتياج به اذن خاص از طرف امام زمان عجّلاللهتعالیٰفرجه است؟
1. البته نگارش مسائل شرعیه و احکام و در دسترس قرار دادن آن به معنای ابراز و اظهار و مطرح ساختن خود است که این مطلب اگر از فرد عالم و مجتهد عارف بالله و بأمر الله همچون مرحوم آیة الله العظمی حاج میرزا جواد ملکی تبریزی قدساللهسرّه سر زند، زهی شرافت و سعادت برای عاملین به آن! و اگر از افرادی که خود را واجد چنین صفات و ملکاتی نمیدانند صادر شود، خود میدانند و خدای خود! چنانچه مرحوم علامه والد روحیلهالفداء در مقدّمه کتاب بی نظیر «توحید علمی و عینی» نقل کردهاند و قطعاً باید گفت که جمیع علماء و فضلاء باید آن گفتار را اسوه افعال و اعمال و تصرّفات خویش قرار دهند و آنرا پیوسته نُصبالعین خویش گردانند.
2. و امّا آنچه به عنوان سؤال و پاسخ مطرح میشود جدای از این مسئله است و به عنوان مطرح شدن و در معرض در آوردن و خود را عرضه نمودن به هیچ وجه نمیباشد؛ بلکه صرفاً طرح مسئلهای است از مسائل اعتقادی و غیره که پاسخی به میزان بضاعت مزاج برای آن مقدّر میگردد و چه بسا هم در پاسخ، رعایت برخی از مطالب شده باشد.