گروه پرسشاخلاق وعرفان
کدرهگیری 732
تاریخ ثبت 1439/02/15
آیت‌اللَه سید محمدمحسن حسینی طهرانی

حضور قلب در نماز


با سلام من اصلا در نمازهایم حضور قلب ندارم هر روشی را هم امتحان کردم اما نشد فکرم بیهوده مشغول است وفکر می کنم خداوند لذت نماز را ازمن گرفته است آیا شما به من کمک می کنید.
هو العالم
حضور قلب در نماز عبارتست از نفي خطورات و تخليه ذهن كه نتيجه ي آن حضور نور پروردگار و احساس قرب و نزديكي و مجالست و گفتگوي با اوست، براي اين منظور مسايلي را بايد رعايت كرد: اوّل تا جائي كه ممكن است در طول روز انسان ذهن خود را با اخبار بيهوده و غير مفيد مانند بسياري از مطالب روزنامه ها و مجلّات و وسايل ارتباط جمعي انباشته نكند و فقط از مطالب مفيد و علمي بهره ببرد. ( رعايت اين نكته فوق العاده حائز اهمّيّت است )
دوم براي اوقات نماز وقت فضيلت آنرا اختيار كند و هر نماز را در اوّل وقت فضيلت بخواند نه زودتر و نه ديرتر. و جايگاه خاصّي براي نماز بدور از سر و صدا و اموري كه ذهن و حواسّ انسان را منصرف مي كند قرار دهد.
سوم قبل از نماز قدري روي سجاده بنشيند و به حال سكوت چند دقيقه بگذراند حتّي ذكر هم نگويد و در وقت نماز خدا را در مقابل خود فرض نمايد مانند هنگام گفتگو با يك فرد خارجي.
چهارم معاني الفاظ عبارات نماز را به خوبي ادراك كند و وقتي اين جملات را بر زبان مي آورد واقعاً خود را در درون اين معني و مفهوم قرار دهد و بطور واقعي و حقيقي آن كلمات را به خداوند عرض نمايد نه به صرف ادا كردن جملات و عباراتي كه وارد شده است. ( توجّه به اين مطلب اثر حياتي و بنيادي در توجّه انسان به پروردگار و حضور قلب او دارد )
پنجم در كتاب انوار ملكوت حضرت علّامه طهراني رضوان اللَه عليه راجع به ملكوت نماز مطالعه شود. انشا اللَه موفّق باشيد