سال 1424 - جلسه12
سخنران آیت‌اللَه سید محمدمحسن حسینی طهرانی
تاریخ سخنرانی 1424/09/18
توضیحاتفقره دعاء: إلهي ربيّتني في نعمك و إحسانك صغيراً و نوَّهت باسمي كبيراً فيا مَن ربّاني في الدنيا بإحسانه و تفضّله و نعمه و أشار لي في الاخرة إلي عفوه و كرمه معرفتي يا مولاي دليلي عليك و حبّي لك شفيعي إليك. 1 همۀ انسانها قابلیت رسیدن به نهایت درجه مراتب کمالی که بزرگان الهی به آن دست یافته اند را دارا می باشند. 2 سخن مرحوم علامه طهراني مبنی بر ایمان ایشان نسبت به مطالبی که مطرح می کنند و تعهد وتکلیف ایشان نسبت به آنها. 3 حکایت قضیه ای مبنی بر حرّیت مرحوم آیت اللَه شیخ عبدالکریم حائری در پذیرش اشتباه وخطای خود. 4 لزوم حرکت افراد بر اساس یقین وعلم