متن کامل مناجاة الشاكين به همراه ترجمه فارسی

متن کامل مناجاة الشاكين

به همراه ترجمه فارسی

مناجات شِکوه‌گران - مناجات دوم از مناجات خمس عشره

روایت شده از 

حضرت امام علی بن الحسین زین العابدین (علیه السلام)

بِسْمِ اللَـهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

إِلَهِي إِلَيْكَ أَشْكُو نَفْسًا بِالسُّوءِ أَمَّارَةً

إلٰهی، به تو شکایت می‌کنم از نفسی که همواره به بدی فرمان می‌دهد

وَإِلَى الْخَطِيئَةِ مُبَادِرَةً

و به سوی خطاها شتابان است

وَبِمَعَاصِيكَ مُولَعَةً

و بر معصیتت حریص

وَلِسَخَطِكَ مُتَعَرِّضَةً

و بر آنچه موجب خشم توست اقدام‌کننده

تَسْلُكُ بِي مَسَالِكَ الْمَهَالِكِ

[نفسی که] مرا در مسیر هلاکت قرار می‌دهد

وَتَجْعَلُنِي عِنْدَكَ أَهْوَنَ هَالِكٍ

و مرا نزد تو پست‌ترینِ هلاک‌شده‌گان می‌گرداند 

كَثِيرَةَ الْعِلَلِ طَوِيلَةَ الْأَمَلِ

[نفسی که] بیماری‌هایش بسیار است و آرزوهایش دور و دراز

إِنْ مَسَّهَا الشَّرُّ تَجْزَعُ

چون سختی‌ای به او رسد بی‌تابی می‌کند

وَإِنْ مَسَّهَا الْخَيْرُ تَمْنَعُ

و چون خیری به او روی آورَد بُخل می‌ورزد

مَيَّالَةً إِلَى اللَّعِبِ وَاللَّهْوِ

به لهو و لَعِبِ دنیا (بازی و هوسرانی) میل بسیار دارد

مَمْلُوَّةً بِالْغَفْلَةِ وَالسَّهْوِ

و از غفلت و اشتباه آکنده است

تُسْرِعُ بِي إِلَى الْحَوْبَةِ

مرا به‌سرعت به‌سوی گناه سوق می‌دهد

وَتُسَوِّفُنِي بِالتَّوْبَةِ

امّا در مورد توبه، با من امروز و فردا می‌کند

إِلَهِي أَشْكُو إِلَيْكَ عَدُوًّا يُضِلُّنِي

إلٰهی، به تو شکایت می‌کنم از دشمنی که گمراهم می‌کند

وَشَيْطَانًا يُغْوِينِي

و شیطانی که مرا به بیراهه می‌کشاند

قَدْ مَلَأَ بِالْوَسْوَاسِ صَدْرِي

شیطانی که سینه‌ام را از وسوسه مالامال ساخته

وَأَحَاطَتْ هَوَاجِسُهُ بِقَلْبِي

و تَلقیناتش قلبم را احاطه نموده‌است

يُعَاضِدُ لِيَ الْهَوَى

هوای نفسم را یاری می‌رساند

وَيُزَيِّنُ لِي حُبَّ الدُّنْيَا

و حُبّ و عشق دنیا را برایم زینت می‌دهد

وَيَحُولُ بَيْنِي وَبَيْنَ الطَّاعَةِ وَالزُّلْفَى

و میان من و میان طاعت و قُرب تو حائل می‌شود

إِلَهِي إِلَيْكَ أَشْكُو قَلْبًا قَاسِيًا مَعَ الْوَسْوَاسِ مُتَقَلِّبًا

إلٰهی، به تو شکایت می‌کنم از دلی همچون سنگ که با وسوسه‌ها زیر و رو می‌شود

وَبِالرَّيْنِ وَالطَّبْعِ مُتَلَبِّسًا

و به زنگار و تیرگی آلوده گشته است

وَعَيْنًا عَنِ الْبُكَاءِ مِنْ خَوْفِكَ جَامِدَةً

و [به تو شکایت می‌کنم از] چشمی خشک که از ترس تو اشکی نمی‌ریزد

وَإِلَى مَا يَسُرُّهَا طَامِحَةً

و پیوسته به آنچه خوشایندش باشد نگاه‌کننده است

إِلَهي لا حَوْلَ لِي وَلا قُوَّةَ إِلّا بِقُدْرَتِكَ

إلٰهی، مرا توان و نیرویی نیست مگر به قدرت تو

وَلا نَجَاةَ لِي مِنْ مَكَارِهِ الدُّنْيَا إِلّا بِعِصْمَتِكَ

و مرا از ناملایمات دنیا نجاتی نیست مگر به حفظ و نگهداری تو

فَأَسْأَلُكَ بِبَلاغَةِ حِكْمَتِكَ وَنَفَاذِ مَشِيَّتِكَ

پس به حکمت بالغه و ارادۀ نافذ و مؤثّرت از تو می‌خواهم

أَنْ لا تَجْعَلَنِي لِغَيْرِ جُودِكَ مُتَعَرِّضًا

که مرا خواهان غیر جود و بخشش خودت قرار ندهی

وَلا تُصَيِّرَنِي لِلْفِتَنِ غَرَضًا

و مرا آماج تیر فتنه‌ها نگردانی

وَكُنْ لِي عَلَى الْأَعْدَاءِ نَاصِرًا

و مرا در مقابل دشمنان یاور باش

وَعَلَى الْمَخَازِي وَالْعُيُوبِ سَاتِرًا

و رسوایی‌ها و عیب‌هایم را بپوشان

وَمِنَ الْبَلاءِ وَاقِيًا

و مرا از بلاها حفظ گردان

وَعَنِ الْمَعَاصِي عَاصِمًا

و از معصیت‌ها نگه دار

بِرَأْفَتِكَ وَرَحْمَتِكَ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.

به حق مِهر و رحمتَت، ای مهربان‌ترین مهربانان.