متن کامل مناجاة الخائفين به همراه ترجمه فارسی

متن کامل مناجاة الخائفين

به همراه ترجمه فارسی

مناجات بیمناکان - مناجات سوم از مناجات خمس عشره

روایت شده از 

حضرت امام علی بن الحسین زین العابدین (علیه السلام)

بِسْمِ اللَـهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

إِلَهِي أَ تَرَاكَ بَعْدَ الْإِيمَانِ بِكَ تُعَذِّبُنِي؟! 

پروردگارم، آیا چنین می‌بینی که پس از ایمانم به تو، مرا عذاب کنی؟

أَمْ بَعْدَ حُبِّي إِيَّاكَ تُبَعِّدُنِي؟! 

یا پس از عشقم به تو، از خود دور گردانی؟

أَمْ مَعَ رَجَائِي لِرَحْمَتِكَ وَصَفْحِكَ تَحْرِمُنِي؟

یا با وجود امیدم به رحمت و چشم‌پوشی‌ات، محرومم سازی؟

!أَمْ مَعَ اسْتِجْارَتِي بِعَفْوِكَ تُسْلِمُنِي؟! 

یا با وجود پناه‌جویی‌ام به عفوَت رهایم کنی؟

حَاشَا لِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ أَنْ تُخَيِّبَنِي 

حاشا به بزرگواری‌ات که ناامیدم گردانی

لَيْتَ شِعْرِي أَلِلشَّقَاءِ وَلَدَتْنِي أُمِّي؟!

کاش می‌دانستم آیا مادرم مرا برای بدبختی به‌دنیا آورد؟

أَمْ لِلْعَنَاءِ رَبَّتْنِي؟! 

یا برای رنج و سختی پروراند؟

فَلَيْتَهْا لَمْ تَلِدْنِي وَلَمْ تُرَبِّنِي

که [اگر چنین است] کاش مرا نزاده و پرورش نداده بود

وَلَيْتَنِي عَلِمْتُ أَمِنْ أَهْلِ السَّعَادَةِ جَعَلْتَنِي؟ 

و ای کاش می‌دانستم که آیا مرا از اهل سعادت قرار داده‌ای؟

وَبِقُرْبِكَ وَجِوَارِكَ خَصَصْتَنِي؟ 

و به قرب و نزدیکی‌ات مخصوص گردانیده‌ای؟

فَتَقَرَّ بِذَلِكَ عَيْنِي وَتَطْمَئِنَّ لَهُ نَفْسِي

تا دیده‌ام به آن روشن می‌شد و خاطرم آرام می‌گردید

إِلَهِي هَلْ تُسَوِّدُ وُجُوهًا خَرَّتْ سَاجِدَةً لِعَظَمَتِكَ؟! 

خدای من، آیا صورت‌هایی را که در برابر عظمتت به سجده افتاده‌اند، سیاه می‌گردانی؟!

أَوْ تُخْرِسُ أَلْسِنَةً نَطَقَتْ بِالثَّنَاءِ عَلَى مَجْدِكَ وَجَلالَتِكَ؟! 

و یا زبان‌هایی را که تو را بر بزرگی و جلالتت ستوده‌اند، لال می‌نمایی؟

أَوْ تَطْبَعُ عَلَى قُلُوبٍ انْطَوَتْ عَلَى مَحَبَّتِكَ؟! 

و یا بر دل‌هایی که به محبّتت گره خورده‌اند، مُهر می‌زنی؟

أَوْ تُصِمُّ أَسْمَاعًا تَلَذَّذَتْ بِسَمَاعِ ذِكْرِكَ فِي إِرَادَتِكَ؟! 

و یا گوش‌هایی را که در طلبَت، با شنیدن ذکر تو لذّت برده‌اند، ناشنوا می‌کنی؟!

أَوْ تَغُلُّ أَكُفّاً رَفَعَتْهَا الْآمَالُ إِلَيْكَ رَجَاءَ رَأْفَتِكَ؟! 

و یا دست‌هایی را که آرزوها، آن‌ها را به‌سویت بلند کرده، با زنجیر می‌بندی؟!

أَوْ تُعَاقِبُ أَبْدَانًا عَمِلَتْ بِطَاعَتِكَ حَتَّى نَحِلَتْ فِي مُجَاهَدَتِكَ؟! 

و یا بدن‌هایی را که در طاعتت کوشیده، تا جایی که در این راه لاغر شده‌اند، عقوبت می‌کنی؟!

أَوْ تُعَذِّبُ أَرْجُلًا سَعَتْ فِي عِبَادَتِكَ؟! 

و یا پاهایی را که در راه عبادتت کوشیده‌اند، عذاب می‌نمایی؟!

إِلَهِي لا تُغْلِقْ عَلَى مُوَحِّدِيكَ أَبْوَابَ رَحْمَتِكَ

معبود من، درهای رحمتت را به ‌روی یکتاپرستانِ خود نبند

وَلا تَحْجُبْ مُشْتَاقِيكَ عَنِ النَّظَرِ إِلَى جَمِيلِ رُؤْيَتِكَ

و مشتاقانت را از دیدن جمالِ دیدارت محروم نکن

إِلَهِي نَفْسٌ أَعْزَزْتَهَا بِتَوْحِيدِكَ كَيْفَ تُذِلُّهَا بِمَهَانَةِ هِجْرَانِكَ؟ 

خدایا، جانی را که با توحیدت عزّت بخشیدی، چگونه با ذلّتِ هجرانت خوارَش گردانی؟!

وَضَمِيرٌ انْعَقَدَ عَلَى مَوَدَّتِكَ كَيْفَ تُحْرِقُهُ بِحَرَارَةِ نِيرَانِكَ؟ 

و نهادی که بر محبّتت بسته شده، چگونه با حرارت آتشَت می‌سوزانی؟!

إِلَهِي أَجِرْنِي مِنْ أَلِيمِ غَضَبِكَ وَعَظِيمِ سَخَطِكَ

پروردگارا، از غضبِ دردناک و خشمِ عظیم خود پناهم ده

يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ

ای بسیارمهربان و ای بسیار لطف‌کنندۀ پُرمنّت

يَا رَحِيمُ يَا رَحْمَانُ

ای دارای رحمتِ خاص و رحمتِ شامل

يَا جَبَّارُ يَا قَهَّارُ

ای سلطانِ توانا و ای [خداوند] چیره

يَا غَفَّارُ يَا سَتَّارُ

ای آمرزنده و ای پرده‌پوش

نَجِّنِي بِرَحْمَتِكَ مِنْ عَذَابِ النَّار

به‌رحمت خویش مرا از عذاب آتش رهایی ببخش

وَفَضِيحَةِ الْعَارِ

و از رسواییِ زشتی نجات ده

إِذَا امْتَازَ الْأَخْيَارُ مِنَ الْأَشْرَارِ

آن‌گاه که نیکان از بَدان جُدا شوند

وَحَالَتِ الْأَحْوَالُ وَهَالَتِ الْأَهْوَالُ

و حالت‌ها دگرگون شود و ترس‌ها چیره گردد

وَقَرُبَ الْمُحْسِنُونَ وَبَعُدَ الْمُسِيئُونَ

و نیکوکاران به قُرب [خداوند] رسند و بدکاران دور شوند

﴿وَوُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَا كَسَبَتْ وَهُمْ لا يُظْلَمُونَ﴾

﴿و هر نفسی آنچه را [از خوبی و بدی] کسب نموده، به‌طور کامل دریافت خواهد کرد و ایشان مورد ستم قرار نمی‌گیرند﴾