سال 1430 - جلسه10
سخنران آیتاللَه سید محمدمحسن حسینی طهرانی
تاریخ سخنرانی 1430/09/18
توضیحاتفقره دعا: اِذَا رَأيتُ مَولاي ذُنُوبِي فَزِعتُ، وَ اِذَا رَأيتُ كَرَمَكَ طَمِعتُ 1 فعل خارجی موجودی است از مظاهر وجود که متّصف به شرّ نمی شود. 2 محدودیّت وجودی جبرائیل به او اجازۀ صعود به مرتبۀ ذات پروردگار را نمی دهد. 3 حکومت امام زمان علیه السّلام بر پایه و مبنای عقل و منطق استوار می باشد. 4 تفاوت میان دیدگاه و بینش ولیّ خدا نسبت به امور با سایر افراد. 5 چگونه واقعۀ کربلا جنبۀ خیریّت محض داشته نه شّر و قبح. 6 نائل شدن امام حسین علیه السلام به مقام شفاعت کبرای الهی بواسطۀ تحمّل مصائب روز عاشورا می باشد