معناي همطرازي حضرت حق با اميرالمومنين عليه السلام

هوالعلیم
ولایت حضرت حقّ که به نحو تکوین همان تجلّی ذات بر قوالب امکانیه است و موجب پیدایش و استمرار حیات اشیاء در نفس حضرات معصومین علیهم السلام جاری و ساری است و این جریان و ظهور نه به معنای تفویض بلکه ظهور آن است که در این صورت دو ولایت دیگر معنا ندارد بلکه یک ولایت است که ظهور آن متفاوت است مانند ارادۀ انسان که نسبت به تمامی دست و یا ساعد و یا کف و انگشتان یکی است و تعدّد بر نمی دارد . بنابراین ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام عین ولایت پروردگار است نه در ردیف آن ولایت که موجب تعدّد در ولایت گردد. لذا در قرآن اسم آن حضرت البته نه به طور مشخصی در ردیف اسم پروردگار و رسول خدا قرار گرفته است .
2 فنای در اسم اللَه به معنای حیازتهمه اسماء و صفات است و این مرتبه با فناء ذاتی در اسم هوحاصل می شود .