هو العلیم
بنده مطلبی از مرحوم والد رضوان اللَه علیه در نقد ایشان نشنیدم مگر اینکه فرموده بودند: ایشان فرد ساده ای است. انسان باید در قضاوت تعجیل نورزد و با انصاف و بدور از شایعات و غلبه جوّ و ظروف نسبت به شخصیت افراد قضاوت نماید. هر شخص می تواند نکات مثبت یا منفی داشته باشد و کیست که خود را منزّه از عیب و نقص بداند و خطا را از خود منتفی نماید.
باید به جای اشاعه اکاذیب و القاء سوءظن نسبت به افراد صادقانه آنان را در معرض قضاوت قرار دهیم و حبّ و بغض شخصی و سلیقه گی را کنار بگذاریم و بدانیم که همان طور که ما رفتار افراد را در میزان سنجش خود به محک می گذاریم دیگران نیز قضاوت ما را و رفتار ما را خواهند سنجید و می سنجند.
دأب و دیدن بزرگان پیوسته بر حسن ظنّ و حمل بر صحّت بوده است و کسی از پیروی چنین رفتاری پشیمان نگردید. البته باید توجه داشته باشید همان طور که حمل بر خلاف در جایی که احتمال صحّت می رود خلاف است، حمل صحّت در جایی که احتمال صحّت نمی رود نیز خلاف است.
و اما در مورد فرد دیگر: بین مرحوم والد و ایشان از مدتها قبل انقطاع معاشرت و مراوده بوده است و اختصاص به زمان پس از انقلاب ندارد.