بسم اللَه الرحمن الرحیم
سلام علیم با توجه به اینکه اسب امام حسین علیه السلام در روز عاشورا بعد از شهادت حضرت سیدالشهدا علیه السلام صورت خود را به خون حضرت خضاب کرد سپس به سمت خیمه ها آمد و اهل بیت هر کدام به زبان خود با این حیوان صبحت کردند سپس حیوان به پشت خیمه ها رفت آنقدر سر خود را به زمین کوبید تا جان داد.
سؤال بنده اینست که چطور این اسب به این معرفت رسیده ولی اسبهای دیگر حاضر شدند بعد از اینکه پیکر حضرت روی زمین بود به روی حضرت بتازند؟
اگر حیوانات عقل و شعور ندارند چرا باید یک سری به این معرفت برسند ولی یک سری نرسند؟
آیا حیوانات چون ارده ندارند مطیع مشیت الهی هستند؟
آیا حیوانات مانند اجنه دارای دو گروه هستند؟
ممنونم وقت گرامیتان را برای پاسخ به این سؤالات گذاشته اید تشکر خدا قوت

با سلام خدمت استاد معظم و با تشکر از پاسخ به سئوال قبلی . سؤال حقیر این است که در کتب عرفانی و در حالات عرفا می خوانیم که گاه ایشان روزه های طولانی داشته اند . مثلا درباره حسن بصری یا بایزید و حتی شیخ اشراق نیز نقل شده که مثلا یک هفته روزه بوده اند . یا این که یک ماه تمام بدون افطار . البته در هند نیز این اتفاقات فراوان است. سئوال این است که با توجه به این که قدرت روحی امام حسین (ع) قطعا فوق ایشان بوده پس علت این که فقط سه روز تشنگی و گرسنگی این همه سختی به ایشان وارد کرده بود چه بود؟