هوالعلیم
از آنچه در صفحات مذکوره مقرّر گردیده است روشن می شود که حقیقت ذات انسان چون مورد تجلّی ذات است، نشآت و مظاهر مترتّبه بر آن از همان ذات او ظهور و بروز می نماید و این آثار در مراتب مادون که عوالم کثرت و تشریع از زمرۀ آن است مورد استفاده و تبعیِت واقع می شود و در واقع آن حقیقت ذات که مورد تجلّی ذاتی حق قرار گرفته است در مقام بسط و تفصیل به صورت حقائق شرعیه و تکوینیه خارجیه ظهور پیدا می کند و تناقضی هم دربین نخواهد بود .
بنظر می رسد که دقت و مطالعه دوباره در آن فصل حل مشکله را بنماید.

هوالعلیم
یعنی علمی که همیشه با ذات پروردگار معیّت داشته است و هیچگاه در رتبۀ متأخّر از ذات ( مانند علوم اکتسابی ما که در رتبۀ متأخّر از ذات ما قرار دارد) قرار ندارد و بطور کلّی یک علم بیشتر در ذات باری تعالی وجود ندارد.