پرسش و پاسخ های مربوط به قرائت قرآن
تعداد: 2کد: 2335 11/04/2017 00:00:00گروه: احکام
سلام.
من از شاگردان شما نیستم.ایام البیض در خانه کسی بودم و دیدم که بساط صبحانه به راه بود.
1. نظر شما درباره روزه آن ایام چیست؟و آیا درست است که در آن روز سفره انداختند؟
2. نظر شما درباره ولایت فقیه و شخص ولی فقیه چیست؟
3. نظر شما درباره امام خمینی چیست؟
4. نظر اکثر علما این است که هنگام غروب افتاب نماز عصر قضا میشود و بیست دقیقه بعد نماز مغرب و چرا نظر شما متفاوت است؟
5.قران خواندن در عادات ماهانه حرام است یا مکروه یا جایز؟چرا؟ با تشکر...
هوالعلیم
1- مستحب است ولی واجب نیست و غذا خوردن اشکالی ندارد.
2- در مسئله ولایت فقیه مرحوم علّامه طهرانی چهار جلد کتاب نوشته اند.
3- بنده راجع به افراد إظهار نظر نمی کنم.
4- همه ما باید رأی خود را از احادیث و آثار اهل بیت علیهم السّلام اخذ نمائیم و طبیعی است که آراء با یکدیگر ممکن است اختلاف داشته باشد و مگر اختلاف آراء منحصر در این قضیّه است و آنان با یکدیگر اختلاف ندارند؟
5- مکروه است.
کد: 207211/04/2017 00:00:00گروه: حکمت وفلسفه
البته چنانچه خود جنابعالی اشاره فرمودید قرائت قرآن در شرائط مادی و محکوم بر زمان و مکان از عهده چنین موردی ناتوان و عاجز می باشد ولی مسئله از این قبیل نیست.یعنی حادثه ای که در این موارد اتفاق می افتد،از جنس حوادث و پدیده های عالم ماده و طبع نمی باشد،بلکه از سنخ قضایا و حوادث عالم ملکوت و مثال است. یعنی نفس انسان بواسطه اشراف و قدرت در بکارگیری قوای ملکوتی می تواند اجسام مادی را از جمله بدن و زبان و چشم و گوش و غیرۀ خود را در تسخیر قوای ملکوتی درآورد و قانون ماده را برطبق آن تسخیر و اراده تغییر دهد. و با خواست و میل خود منطبق سازد.
مثلا شنیده می شود که بعضی طی الارض دارند یا بر روی آب حرکت می کنند، و یا در هوا راه می روند.این همان تسخیر ماده در تحت سلطه و سیطره ملکوت است که قانون مکان و زمان را در احاطه خود می آورد، نه اینکه خود مقهور قانون زمان و مکان گردد. بدین صورت که بدن خود را از ثقل و سنگینی می اندازد و شرائط ماده را در زمین بر طبق میل خود عوض می کند و بر این قیاس ،حال دربارۀ قرائت قرآن نیز مسئله این چنین است.امیرالمومنین علیه السلام با تصرف در ملکوت ماده که همان زبان ،گوش،چشم و غیره است،زبان را بر طبق قانون ملکوت و قاعده عالم برزخ و مثال به خدمت می گیرد و این زبانی که در شرائط عادی سرعتی محدود دارد و الفاظی محدود می تواند ادا نماید. با همین سرعت عادی زمان را برای خود آن چنان بسط می دهد که تمام قرآن بر همان زبان در 5 ثانیه تلاوت می شود.ولی گوشهای عادی نمی تواند آن تلاوت را بشنود.