بسم اللَه الرّحمن الرّحیم خدمت آیة اللَه سیدمحسن طهرانی سلام علیکم؛ مرحوم آقای قاضی و آقای حداد و علامه طهرانی رحمة اللَه علیهم همگی اتفاق داشتند بر اینکه انسان باید خود را به فرد کامل بسپرد و حتی عبارت بقاء هم داشته اند یعنی استاد باقی باللَه. اما وقتی مرحوم علامه طهرانی به نزد آقای حداد رفته اند مرحوم حداد هنوز خودشان در مسیر بوده اند و بقای باللَه بعدا برای ایشان حاصل شده است. چرا علامه طهرانی خود را به کسی سپرده اند که هنوز کامل نبوده است؟
هوالعلیم
بقائ مرحوم حدّاد در آن مرتبه بقاء بالملکه نبوده است، بلکه حال بوده، و همین مرتبه کفایت میکند.