هو العلیم
1 این کلام در مرتبه شاگردی و استادی شکل پیدا می کند، و صحبت از تعارفات نیست و شاگرد چون خود را حقیر و مادون رتبه استادش احساس می کند چنین تعابیری می آورد، که نشانه از ادب سلوکی اوست.
2 زیارت مرحوم آقا از کربلا در واقع به جهت تشرّف و استفاده از محضر استاد بوده است، و اگر چنانچه استاد ایشان در شهر دیگری مثل حلب یا قاهره بود ،همین روال ادامه می یافت.افراد در آن زمان که هر سال به زیارت کربلا نمی رفتند،هر از چند سال یکبار مشرف می شدند، ولی در اینجا باز به جهت ادب و احترام به ائمه معصومین علیهم السلام در نیّت رتبه آنان را بر استاد خویش مقدم می کنند.
3 عدم استفاده حضوری مرحوم حاج شیخ عباس قوچانی از حضرت حداد نه به جهت تکبّر و یا جهل ایشان به مرتبت حضرت حدّاد بوده است، بلکه شاید بواسطه برخی از رموز و مسائل مختفیه بر ما این حضور، صورت پیدا ننموده است و در باطن خود حضرت حداد با تصرف خویش بدون آگاهی حاج شیخ عباس وسایل ترقّی رابرای او فراهم می نمودند.
4 دستور آقای حداد برای خوردن غذاهای مخصوص منافاتی با خوردن غذای دیگر ندارد،زیرا منعی دیگر نسبت به غذای دیگر در کار نیست.